Το σχέδιο εικονίζει δύο δέντρα στο ύπαιθρο, ενώ στο βάθος διακρίνεται ένα χαμηλό ύψωμα. Η σύνθεση ανοίγει με έναν μικρό δρόμο στο κέντρο περίπου της σύνθεσης, ο οποίος οδηγεί το βλέμμα του θεατή στο κέντρο, εκεί όπου διαγράφεται η καμάρα των λυγισμένων κλαδιών των δέντρων. Τα δέντρα έχουν αποδοθεί με ελευθερία και έντονο sfumato στα δεξιά. Ο ζωγράφος έχει προσπαθήσει με το σβήσιμο και το θάμπωμα του κάρβουνου να αποτυπώσει την αίσθηση του φωτός και της πυκνότητας του φυλλώματος. Ο Οδυσσέας Φωκάς (1857-1946) σπούδασε σπούδασε ζωγραφική σε ελεύθερες ακαδημίες στη Γαλλία. Υπήρξε από τους εισηγητές του υπαιθριστικού κινήματος και των ιμπρεσιονιστικών τάσεων στην Ελλάδα. Κύριο θέμα του αποτέλεσε το τοπίο, ιδιαίτερα της Αττικής και της Ρουμανίας, το οποίο απέδωσε με ιδιαίτερη ευαισθησία στο χρώμα και το φως. Ασχολήθηκε, επίσης, με την προσωπογραφία και τη νεκρή φύση.
(EL)