Ο Αριστοτέλης Βασιλικιώτης (1902-1972) γεννήθηκε στην Κριμαία, από Έλληνες γονείς, και από το 1923 έως το 1928 έζησε στο Παρίσι, όπου σπούδασε ζωγραφική. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1935 και σύντομα αναδείχθηκε σε έναν από τους βασικότερους εκπροσώπους των ιμπρεσιονιστικών και υπαιθριστικών τάσεων στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου. Στο πνεύμα αυτό εντάσσεται και ο πίνακας με τίτλο Λιμάνι, όπου εικονίζεται ένα υπαίθριο παζάρι που έχει στηθεί πρόχειρα στην προκυμαία κάποιου παραθαλάσσιου οικισμού. Η σύνθεση ανοίγει στα δεξιά με ένα κάρο και στα αριστερά με έναν σωρό από καρπούζια – το συγκεκριμένο φρούτο κυριαρχεί στην εικόνα αποκαλύπτοντας πως η σκηνή λαμβάνει χώρα μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού. Πωλητές και γυναίκες καταλαμβάνουν τη μεσαία ζώνη και στο βάθος διακρίνονται μικρά πλοιάρια. Στο βάθος μια βουνοπλαγιά δίνει το στίγμα του τοπίου, ενώ την εικόνα επιστέφει ο γαλαζοπράσινος ουρανός. Το σχέδιο της εικόνας είναι σχηματοποιημένο και ο ζωγράφος δουλεύει κατά βάση με το χρώμα, το οποίο απλώνει πάνω στην επιφάνεια με μικρές, κοφτές αλλά ευκρινείς πινελιές. Εκείνο που προξενεί το ενδιαφέρον του θεατή είναι η ελευθερία στη χρήση του χρώματος, με τρόπο όμως που βοηθάει στην ενοποίηση του συνόλου: τριανταφυλλί, πράσινοι και καφέ τόνοι αποδίδουν το έδαφος, πράσινα, κίτρινα και λιλά απαντούν στη ζώνη του ουρανού. Αυτή χρωματική πανδαισία εντατικοποιεί τη ζωγραφική επιγάνεια και φανερώνει τις επιδράσεις της ιμπρεσιονιστικής και μεταϊμπρεσιονιστικής ζωγραφικής στο ύφος του Έλληνα καλλιτέχνη ακόμα και μετά τα μέσα του 20ού αιώνα.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
