Το έργο εικονίζει ένα τραπέζι με διάφορα αντικείμενα στο πρώτο επίπεδο, ενώ στο βάθος διακρίνεται ένα τοπίο. Η σύνθεση οργανώνεται σε κάθετους και οριζόντιους άξονες. Ο ζωγράφος έχει χρησιμοποιήσει μια παλέτα που κινείται σε τόνους του καφέ-μωβ, γαλάζιου με κόκκινες, πράσινες και κίτρινες πινελιές να συμπληρώνουν τη σύνθεση. Ο Δημήτρης Κούκος (γ. 1948) αποδίδει, ουσιαστικά, μια νεκρή φύση στα όρια του εξπρεσιονισμού, όπου το ορατό αντικείμενο μπορεί να γίνει διακριτικό με δυσκολία.
(EL)