Δεινός σχεδιαστής, ο Στρατής Αθηναίος (γενν. 1953) ασχολήθηκε συστηματικά με το θέμα του γυμνού σώματος και με την απεικόνιση ζώων ήδη από τη δεκαετία του 1970. Σύντομα πέρασε στη δημιουργία υπερρεαλιστικών συνθέσεων όπου ο άνθρωπος και το ζώο (άλογο ή ταύρος) συμπλέκονται σε καταστάσεις τραγικές, όπου το δραματικό στοιχείο παρουσιάζεται με τρόπο εξπρεσιονιστικό. Τα στοιχεία αυτά εντοπίζονται και στη συγκεκριμένη παράσταση, ένα μεγάλο σχέδιο με ανθρώπους και ζώα να πάσχουν. Θεματικά, η εικόνα παραπέμπει στον διάσημο πίνακα Γκερνίκα του Πικάσο, που αναφερόταν στον βομβαρδισμό της ομώνυμης πόλης από τη ναζιστική πολεμική αεροπορία το 1937, κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου. Όπως και στον Πικάσο έτσι και στο έργο του Αθηναίου οι στάσεις και οι παραμορφώσεις ζώων και ανθρώπων, ο πόνος που εκφράζουν και η αίσθηση του τραύματος και της απελπισίας δίνουν τον τόνο. Όμως, η ζωγραφική του Αθηναίου δεν είναι κυβιστική ούτε επί της ουσίας εξπρεσιονιστική, παρά τη μεγαλύτερη συγγένεια με το συγκεκριμένο κίνημα. Ο καλλιτέχνης εκκινεί από τη ρεαλιστική απεικόνιση του σώματος, το οποίο βέβαια παραμορφώνει για να του δώσει τραγικό περιεχόμενο. Με κύριο μέσο την ταραγμένη γραμμή, τις παραμορφώσεις των σωμάτων και φανερή ένταση τόσο στον χειρονομιακό τρόπο εκτέλεσης όσο και στα εικονιζόμενα στοιχεία, ο Αθηναίος πλάθει μια εικόνα που μένει εντυπωμένη στο μυαλό του θεατή. Ο καλλιτέχνης πραγματοποίησε ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής και χαρακτικής και έχει αναπτύξει πλούσια εκθεσιακή δραστηριότητα ήδη από τη δεκαετία του 1970. Το 1988 πραγματοποίησε ατομική έκθεση στη Ροδιακή Έπαυλη – πιθανόν το συγκεκριμένο έργο να προέρχεται από εκείνη την έκθεση.
(EL)