Σύνθεση με δύο ερωτιδείς

Σύνθεση με δύο ερωτιδείς (EL)

Γιαννούλης Χαλεπάς (EL)

Ο Γιαννούλης Χαλεπάς (1951-1938) είναι ένας από εκείνους τους καλλιτέχνες των οποίων η τραγική ζωή επισκιάζει το καλλιτεχνικό έργο και ταυτόχρονα συμβάλλει στην υπέρμετρη προβολή του. Γεννήθηκε στον Πύργο της Τήνου από οικογένεια με μεγάλη παράδοση στη μαρμαρογλυπτική. Ωστόσο, ο πατέρας του τον προόριζε για σταδιοδρομία στο εμπόριο. Εντέλει, ο νεαρός σπούδασε (1869-1872) στο Σχολείο των Τεχνών (τη μετέπειτα Σχολή Καλών Τεχνών), κοντά στον κλασικιστή γλύπτη Λεωνίδα Δρόση και συνέχισε τις σπουδές του στο Μόναχο με υποτροφία του Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου το 1873,όπου διακρίθηκε επανειλημμένα. Το 1876 επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα και σύντομα καταξιώθηκε ως ένας από τους σημαντικότερους γλύπτες της εποχής με έργα όπως το σύμπλεγμα Σάτυρος και Έρωτας (1877) και η Κοιμωμένη (1878) στον τάφο της Σοφίας Αφεντάκη στο Α΄ Νεκροταφείο της Αθήνας. Τη χρονιά που ολοκλήρωσε την Κοιμωμένη εμφάνισε συμπτώματα ψυχικής νόσου και έμεινε έγκλειστος έως το 1902 στο ψυχιατρείο της Κέρκυρας. Έκτοτε και έως το 1930 έμεινε στην Τήνο, κάτω από την αυστηρή επίβλεψη της μητέρας του η οποία κατέστρεφε όσα γλυπτά έφτιαχνε ο γιος της, καθώς θεωρούσε τη γλυπτική υπεύθυνη για την ασθένειά του. Μόνο μετά τον θάνατο της μητέρας του, το 1916, μπόρεσε να δουλέψει ξανά σε πηλό αλλά και να κάνει μια σειρά από σχέδια. Η τραγική ιστορία του, σε συνδυασμό με το πρότερο έργο του, προκάλεσαν το ενδιαφέρον στην Αθήνα και το 1930 η ανιψιά του Ειρήνη τον έφερε στην Αθήνα. Σε εκείνη την περίοδο (1930-1938) εργάστηκε εντατικά φιλοτεχνώντας γλυπτά σε πηλό αλλά και σχέδια με μολύβι σε χαρτί. Στο συγκεκριμένο έργο που ανήκει στη συλλογή του Μουσείου, εικονίζονται στο μέσον του χαρτιού δύο προσχέδια για το άγαλμα πιθανόν του Έρωτα. Η μορφή αριστερά εικονίζεται όρθια, γυμνή και κρατά στο αριστερό χέρι κάτι που μοιάζει με κουδούνι ή σφυρί. Η μορφή δεξιά κρατά πιθανόν το ίδιο αντικείμενο, όμως είναι καθιστή πάνω σε έναν βράχο. Έτσι όπως έχει τοποθετήσει τις δύο μελέτες πάνω στο ίδιο χαρτί ο Χαλεπάς, μοιάζει σαν να επιδιώκει τον μεταξύ τους διάλογο, δείγμα της ιδιότυπης συνθετικής λογικής που χαρακτήριζε τη μεταλογική του περίοδο, δηλαδή την περίοδο μετά την εμφάνιση της ψυχικής νόσου. Η απόδοση των μορφών είναι απλή, μάλλον ναΐφ, προδίδει όμως την ακαδημαϊκή παιδεία και το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του γλύπτη. (EL)

ζωγραφική (EL)

μολύβι σε χαρτί (EL)

24 × 25 εκ. (EL)

1930-38 (EL)

Πολιτισμός (κουλτούρα) (EL)

Εικόνα

http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/deed.el

Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου

Ψηφιακή Συλλογή Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου