Ο πίνακας εικονίζει έναν Κένταυρο να παίζει ανέμελα με έναν μικρό φτερωτό ερωτιδέα στο ύπαιθρο. Η ισορροπημένη σύνθεση χαρακτηρίζεται από την τοποθέτηση των μορφών με τέτοιο τρόπο, ώστε τα σώματά τους να σχηματίζουν αντεστραμμένη πυραμίδα μέσα στην οποία εγγράφεται κύκλος. Η φωτιστική πηγή παραμένει ασαφής, ωστόσο τα γυμνά σώματα αναδεικνύονται μέσα από το σκοτεινό δάσος. Σε αυτό συμβάλει η χρωματική παλέτα που έχει επιλέξει ο Δημήτριος Μπισκίνης (1891-1947), η οποία κινείται στους μπεζ-ροζ τόνους για την απόδοση της σάρκας, ενώ το περιβάλλον αποτυπώνεται σε μπλε-πράσινες αποχρώσεις. Το πινέλο παραμένει ελεύθερο με γενικευμένη διάθεση όσον αφορά την απόδοση. Ο Μπισκίνης ήταν ακαδημαϊκός ζωγράφος που είχε σπουδάσει στο Παρίσι, όπου γνώρισε τα ρεύματα του μοντερνισμού. Ενώ επηρεάστηκε έντονα από τον συμβολισμό. Ιδιαίτερη επιρροή άσκησαν στο έργο του ο Νικόλαος Γύζης (1842-1901) αλλά και η ιδεαλιστική ζωγραφική του Jugendstil, του γερμανικού αντίστοιχου της Art Nouveau. O θηλυκός Κένταυρος ανήκει σε αυτήν ακριβώς την κατηγορία έργων που δημιούργησε ο ζωγράφος υπό την επίδραση του ρεύματος του συμβολισμού.
(EL)