Το γλυπτό εικονίζει ένα ψάρι, το οποίο φαίνεται να βγαίνει στην επιφάνεια της θάλασσας και να ανοίγει το στόμα, πιθανώς προς αναζήτηση τροφής. Το ψάρι έχει λαξευτεί σε μαύρο μάρμαρο, γεγονός που του προσδίδει μεγαλύτερη ζωντάνια σε σχέση με το λευκό. Ο Λάζαρος Λαμέρας (1913-1998) μετά τις σπουδές του στη Σχολή Καλών Τεχνών δίπλα στον Επαμεινώνδα Θωμόπουλο (18878-1976) και τον Κώστα Δημητριάδη (1879-1963) έφυγε με υποτροφία στο Παρίσι. Με την έκρηξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αναγκάστηκε να διακόψει τις σπουδές του και να επιστρέψει την Ελλάδα. Ήδη, όμως, πριν τον Πόλεμο είχε ξεκινήσει η πορεία του προς την ανεικονική γλυπτική. Στα έργα αυτής της κατηγορίας, στην οποία εμπίπτει και το Ψάρι, ο καλλιτέχνης επιλέγει να αποτυπώσει μόνο το ουσιώδες. Οι μορφές του περιορίζονται στα δομικά χαρακτηριστικά που τις κάνουν αναγνωρίσιμες, ενώ απουσιάζουν παντελώς δευτερεύοντα διακοσμητικά στοιχεία.
(EL)