Το έργο εικονίζει μια καθιστή μορφή με το κεφάλι στραμμένο ελαφρώς προς τα κάτω. Βρίσκεται σε αδιευκρίνιστο χώρο, καθώς στο βάθος δεν διακρίνονται λεπτομέρειες. Ο Δημήτρης Κούκος (γ. 1948) στο σπουδαστικό αυτό έργο αποκαλύπτει τη ροπή του προς τον εξπρεσιονισμό και την αφαίρεση ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια. Από το μακρινό 1972, οπότε και βρισκόταν στο εργαστήριο του Μόραλη, έδειξε την προτίμησή του στη σύνθεση της μορφής δίχως περιγράμματα, αλλά με γρήγορες πινελιές καθαρού χρώματος. Εδώ ο νεαρός τότε σπουδαστής Κούκος επέλεξε το αραιωμένο μελάνι και με γρήγορες αλλά αποφασιστικές πινελιές σχημάτισε στο χαρτί τα σημεία εκείνα που θεώρησε καίρια προκειμένου ο θεατής να αντιλαμβάνεται το θέμα. Πρόκειται για ένα μινιμαλιστικό έργο, το οποίο προοικονομεί τον δρόμο που θα επιλέξει ο μαθητής του Γιάννη Μόραλη (1916-2009).
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
