Το έργο εικονίζει τον Σωκράτη λίγο πριν πιει το κώνειο. Η σκηνή διαδραματίζεται σε μια φυλακή, όπου βρίσκονται συγκεντρωμένοι ακόλουθοι του Σωκράτη, οι οποίοι χειρονομούν και εκφράζονται με έντονα συναισθηματικό τρόπο μπροστά στον επικείμενο θάνατό του. Ο Σωκράτης εικονίζεται στο μέσο περίπου της σύνθεσης να απλώνει το δεξί χέρι προς το κώνειο, ενώ υψώνει το αριστερό δείχνοντας τον ουρανό, μια χειρονομία-σύμβολο των πεποιθήσεων εξαιτίας των οποίων φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο. Ο Νικόλαος Μάγκος (1923-2003) έχει χρησιμοποιήσει στοιχεία προερχόμενα από την τέχνη της αναγέννησης αλλά και του νεοκλασικισμού, τα οποία έχει ενσωματώσει σε ένα προσωπικό λεξιλόγιο. Συγκεκριμένα, το έργο αντιγράφει των ομώνυμο πίνακα του Ζακ Λουι Νταβίντ. Ο Μάγκος με καταγωγή από την Κάλυμνο υπήρξε, ουσιαστικά, αυτοδίδακτος ζωγράφος, με το ταλέντο του να διακρίνεται από την ηλικία των 16 ετών. Έλαβε για σύντομο διάστημα μαθήματα στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δάσκαλο τον Γιάννης Μόραλη (1916-2009) αλλά τα διέκοψε προκειμένου να επιστρέψει στο νησί για δουλειά και ζωγραφίζει εκκλησίες, φορητές εικόνες και προσωπικούς του πίνακες. Μπορεί να ειπωθεί πως έμαθε τη ζωγραφική τέχνη από τους ντόπιους καλυμνιώτες ζωγράφους. Έπειτα έφυγε στην Αμερική για βιοποριστικούς λόγους αλλά συνέχισε την ενασχόλησή του με τη ζωγραφική τον ελεύθερο χρόνο του. Τρία έργα του το 1979 στεγάζονται στο Δημαρχείο της Νέας Υόρκης.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
