δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης : Public Domain CC0 Ελεύθερο από Περιορισμούς Πνευματικής Ιδιοκτησίας
Ένα μεγάλο, δίπατο σπίτι ορθώνεται στα δεξιά της σκηνής. Μπροστά του περνάει ένας δρόμος και πίσω του διακρίνεται ένα χωράφι – με έναν άντρα να δουλεύει. Στο βάθος υψώνονται τα μυτερά βουνά και ο ουρανός, που αποδίδεται με λεπτές γραμμές χρώματος. Η σκηνή είναι απλή, χωρίς ουσιαστική αφηγηματική ροή. Μια απλή εικόνα, μια λεπτομέρεια του τοπίου χωρίς γραφικότητα, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο στοιχείο πέρα από μια μουντή, μελαγχολική διάθεση την οποία επιτείνουν τα σκούρα μπλε χρώματα. Μέσα στην αφέλειά της, η σκηνή γίνεται ένα ποίημα της καθημερινότητας, μια ωδή στα απλά πράγματα. Ο Πάνος Παπανάκος (1930-1999) υπήρξε μαθητής του Πολύκλειτου Ρέγκου στο Πειραματικό Σχολείο του ΑΠΘ. Ωστόσο, δεν σπούδασε ζωγραφική αλλά ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, και άσκησε το επάγγελμα του γιατρού. Δεν άφησε, όμως, τη ζωγραφική. αντλώντας από το παράδειγμα του Ν.-Γ. Πεντζίκη και δευτερευόντως του Ν. Φωτάκι, δημιούργησε μια σειρά πινάκων αποτύπωναν το τοπίο αλλά και την καθημερινότητα της αστικής και της αγροτικής ζωής μέσα από ένα ναΐφ ύφος. Η ζωγραφική του Παπανάκου, χωρίς να αρνείται τον μοντερνισμό (ή να τον αγνοεί), στρέφεται στη λαϊκή τέχνη, την επιρροή του Βυζαντίου και κυρίως στη ζωγραφική των παιδιών για να αρθρώσει τον προσωπικό του εικαστικό λόγο.
(EL)
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.