Χωρίς τίτλο
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*

1  ψηφιακό αρχείο

basic type logo 1 JPEG

δείτε ή κατεβάστε το ψηφιακό αρχείο
απευθείας από τον ιστότοπο του αποθετηρίου*
χρησιμοποιήστε
το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
Public Domain CC0
Ελεύθερο από Περιορισμούς Πνευματικής Ιδιοκτησίας
CC0



Χωρίς τίτλο (EL)

Εμμανουήλ Ζέπος (EL)

Μια νέα γυναίκα εικονίζεται γυμνή, από πλάγια θέση, έχοντας σηκώσει το χέρι της προκειμένου να καλύψει το στήθος της. Πατάει γερά στο δεξί της πόδι και έχει το αριστερό λυγισμένο στο πλάι, σε μια κίνηση που παραπέμπει στην αρχαιοελληνική γλυπτική (ο περίφημος χιασμός ή κοντραπόστο). Πρόκειται μία «ακαδημία», δηλαδή την εκ του φυσικού μελέτη γυμνού σώματος στο πλαίσιο της εκπαίδευσης προκειμένου κάποιος να γίνει ζωγράφος. Ο Εμμανουήλ Ζέπος (1905-1995), που γεννήθηκε στον Πύργο της Ανατολικής Ρωμυλίας, σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με τους Νικόλαο Λύτρα, Σπύρο Βικάτο και Γεώργιο Ιακωβίδη. Ήταν απόφοιτος του 1926, όμως αργότερα παρακολούθησε μαθήματα κοντά στον Κωνσταντίνο Παρθένη και ήταν από τους πρώτους μαθητές του. Το συγκεκριμένο σχέδιο προέρχεται από την πρώτη περίοδο της μαθητείας του και φανερώνει επιδράσεις από τον Γεώργιο Ιακωβίδη και κατ’ επέκταση από τη λεγόμενη «Σχολή του Μονάχου», της οποίας ο τελευταίος ήταν βασικός εκπρόσωπος στην Ελλάδα στις αρχές το 20οού αιώνα. Η γυναίκα αποδίδεται με ρεαλιστικό τρόπο (παρά τη γενικευτική σε ορισμένα σημεία πραγμάτευση), δίνεται έμφαση στη λεπτομέρεια αλλά και στη φωτοσκίαση. Ιδιαίτερα γοητευτικός είναι και ο τρόπος που ζωγραφίζονται τα λαμπερά μαύρα μαλλιά της γυναίκας, με τρόπο που θυμίζουν τα έργα του Νίκου Λύτρα. (EL)

ζωγραφική (EL)

κάρβουνο σε χαρτί (EL)

57,8 × 33 εκ. (EL)


περ. 1925 (EL)


Πολιτισμός (κουλτούρα) (EL)

Εικόνα

http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/deed.el




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.