Το έργο εικονίζει έναν πύργο αριστερά και αρκετά περιστέρια να πετούν τριγύρω του «σκορπώντας το πρωινό φως» όπως αναφέρει και ο στίχος κάτω από τη σύνθεση. Το έργο διακρίνεται για την εξπρεσιονιστική διάθεση, την έντονη αντίθεση μαύρου και κενού. Η λυρικότητα της σύνθεσης και η ονειρική διάθεση προκύπτουν από την αϋλότητα της υπόστασης των περιστεριών, τα οποία μοιάζουν σαν φαντάσματα που ίπτανται γύρω από το ψηλότερο σημείο του πύργου. Στο κάτω μέρος της σύνθεσης αποδίδεται πεντάγραμμο με μερικές νότες.
(EL)