Το γλυπτό παρουσιάζει μια ανακεκλιμένη γυναικεία μορφή, ενώ στηρίζει το κεφάλι της με το αριστερό χέρι. Φορά διάφανο ένδυμα, το οποίο αποκαλύπτει το σώμα της. Τα πόδια της είναι λυγισμένα και τοποθετούνται ελαφρώς στο πλάι. Η μορφή συνδυάζει στοιχεία αρχαϊκού ύφους, το πρόσωπο φέρει απλουστευμένα χαρακτηριστικά, ενώ το σώμα διακρίνεται για τους στρογγυλεμένους όγκους του. Η Ναυσικά αποτελεί, ουσιαστικά, ένα από τα γυναικεία μοτίβα που δουλεύει η Τίτσα Χρυσοχοΐδη (1906-1990) μετά το τέλος του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου μαζί με εκείνα της Αναπαυόμενης και της Γυμνής γυναίκας. Γενικά, στο έργο της κυριαρχεί η ανθρώπινη μορφή, κυρίως, η γυναικεία. Η γλύπτρια σπούδασε στο Παρίσι και επηρεάστηκε από το έργο του Γάλλου γλύπτη Ογκίστ Ροντέν (1840-1917) αλλά και αυτό του Αριστίντ Μαγιόλ (1861-1944), με τον οποίο μοιράζεται υφολογικές συγγένειες (αρχαϊκό ύφος, στρογγυλοί όγκοι, δυνατά γυναικεία σώματα). Επηρεάστηκε, συνεπώς, από τις μοντέρνες τάσεις τις γλυπτικής, όπως αποδεικνύει και η παρουσία της στο εργαστήριο του Θανάση Απάρτη (1899-1972) στο Παρίσι.
(EL)