Το έργο εικονίζει μια σύνθεση που παραπέμπει σε τοπίο, όπου στο βάθος διακρίνεται ένα βουνό, ενώ μπροστά του απλώνεται η θάλασσα. Ο Σταύρος Ιωάννου (1945-2009) έχει χρησιμοποιήσει μια παλέτα που κινείται σε αποχρώσεις του γαλάζιου δημιουργώντας με το ελεύθερο πινέλο του και την εξπρεσιονιστική του απόδοση μια σύνθεση που προσεγγίζει τα όρια της αφαίρεσης. Ο Ιωάννου, ο οποίος υπήρξε μαθητής του Γιάννη Μόραλη (1916-2009) στην Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας, ακολούθησε το πνεύμα του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Παρουσίασε το έργο του σε ατομικές και πολλές ομαδικές εκθέσεις, ενώ έλαβε το α’ βραβείο Ζωγραφικής της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών (1979), καθώς και διάκριση στην Παμβαλκανική Έκθεση Πλαστικών Τεχνών στο Βουκουρέστι (1980).
(EL)