Ο Λάμπρος Ορφανός (1916-1995) ήταν ένας από τους πιο αξιόλογους Έλληνες χαράκτες της μεταπολεμικής περιόδου, που εργάστηκε κατά κύριο λόγο με την τεχνική της χαλκογραφίας. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1938-1943) ζωγραφική με τον Ουμβέρτο Αργυρό και χαρακτική με δάσκαλο τον Γιάννη Κεφαλληνό. Το 1949 διορίστηκε στο τμήμα χάραξης τραπεζογραμματίων της Τράπεζας της Ελλάδος και από το 1952 έως το 1955 συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι με υποτροφία, όπου ειδικεύτηκε μεταξύ άλλων στη χάραξη γραμματοσήμων και τραπεζογραμματίων. Μετά από μια ρεαλιστική φάση, η χαρακτική του εργασία διαμορφώθηκε κάτω από την επίδραση του εξπρεσιονισμού – ιδίως μετά την παραμονή του στη Γαλλία. Στα χρόνια της δεκαετίας, και ιδίως κατά τη γαλλική του περίοδο, τον απασχόλησε ιδιαίτερα το θέμα του λούνα παρκ και πολλές χαλκογραφίες του εμπνέονται από τα παιχνίδια του. Η συγκεκριμένη παράσταση, που φέρει ενεπίγραφο τον τίτλο Composition (δηλαδή Σύνθεση στα γαλλικά), ίσως θα πρέπει να ταυτιστεί με το έργο Letir (Στόχος στα γαλλικά) που ο καλλιτέχνες εξέθεσε στην Πανελλήνια Καλλιτεχνική Έκθεση, στο Ζάππειο Μέγαρο, το 1957. Εικονίζεται ο πάγκος της σκοποβολής. Μπροστά και χαμηλά του πάγκου διακρίνεται ένας μεγάλος στόχος, ενώ πάνω του βρίσκονται ακουμπισμένα τα ντουφέκια τα σκοποβολής. Ο υπάλληλος, στα δεξιά, μόλις που διακρίνεται να ακουμπά βαριεστημένος το κεφάλι στην παλάμη του. Η σύνθεση δουλεύεται με γρήγορο, εξπρεσιονιστικό σχέδιο. Κυρίαρχο μέσο του Ορφανού είναι η σκληρή, καθαρή γραμμή. Χρησιμοποιούμενη σε σύνθετα πλέγματα, και σε συνδυασμό με την τονικότητα που δημιουργεί η οξυγραφία, δίνει στο έργο μια δυναμική αντιπαραβολή σε ότι αφορά της σχέσεις φωτός σκιάς. Κυρίως, όμως, αυτό το βαρύ, σκοτεινό κλίμα υπονομεύει τον χώρο του λούνα παρκ ως τόπο εύκολης και ρηχής διασκέδασης.
(EL)