Η έκθεση του Γιάννη Σπυρόπουλου (1912-1990) Μεταξοτυπικά και χαλκογραφικά πολλαπλά, μια σειρά χαρακτικών που εμπνέονταν από την αφηρημένη ζωγραφική του, παρουσιάστηκε πρώτη φορά στην Αίθουσα Τέχνης Νέες Μορφές στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1986. Ήταν, ουσιαστικά, η τελευταία σειρά έργων του που εκτέθηκε στο κοινό (στη Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα, τη Λευκωσία, τη Ρόδο και ξανά την Αθήνα) πριν από τον θάνατό του, το 1990. Τα τυπώματα αυτά ήταν πρωτότυπες συνθέσεις που έγιναν με έναν συνδυασμό μεταξοτυπίας και χαλκογραφίας. Σε αυτή την ενότητα έργων ανήκει και η σύνθεση με τίτλο Εικόνα Φ. Η σύνθεση βρίσκεται πολύ κοντά στη ζωγραφική του Σπυρόπουλου: το μαύρο χρώμα καλύπτει το σύνολο σχεδόν της επιφάνειας, αφήνοντας να φανούν λευκές περιοχές: γραφισμοί, χαράξεις, άξονες. Σε ορισμένα σημεία, κάτω από το μαύρο διακρίνονται αποκόμματα εφημερίδων, ενώ πάνω αριστερά είναι το μόνο σημείο όπου υπάρχει επίθετο χρώμα: μια πορτοκαλί περιοχή που δίνει ένταση σε ολόκληρη τη μονόχρωμη επιφάνεια. Μόλις στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ο ζωγράφος υιοθέτησε μια χειρονομιακή έκφραση που ξέφευγε από την αναπαράσταση για έδινε έμφαση στην αυτονόμηση του χρώματος και την εκφραστικότητα της χειρονομιακής πινελιάς. Χάρη σε αυτή του την εργασία σύντομα αναδείχθηκε σε έναν από τους πιο πρωτοποριακούς Έλληνες καλλιτέχνες και καθιερώθηκε διεθνώς.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
