Στο Τοπίο Σκύρου ο ζωγράφος Άλκης Κεραμίδας αποτυπώνει μια άποψη του ορεινού, άγριου νησιού των Σποράδων που είχε γοητεύσει έντονα τους Έλληνες καλλιτέχνες ιδίως του Μεσοπολέμου. Ο Κεραμίδας γεννήθηκε στην Υπάτη το 1905 και σπούδασε στην ΑΣΚΤ το διάστημα 1924-32. Κατά τον Μεσοπόλεμο ήταν μέλος της Ενώσεως Ελεύθεροι Καλλιτέχναι. Η ζωγραφική του, ιδίως κατά τη δεκαετία του 1930, κινήθηκε στο πνεύμα του νεορεαλισμού, με αρκετές όμως επιρροές από τη λαϊκή τέχνη. Οι πίνακές του, συνήθως τοπία ή σκηνές από τη ζωή των ανθρώπων της υπαίθρου –από όπου άλλωστε καταγόταν και ο ίδιος– συνιστούν μερικά από τα πιο γοητευτικά δείγματα της ελληνικής μεσοπολεμικής παραγωγής. Στο πνεύμα αυτό εντάσσεται και το τοπίο της Σκύρου, το οποίο πρέπει να φιλοτεχνήθηκε είτε στα τέλη της δεκαετίας του 1930 είτε αμέσως μετά τον Πόλεμο. Ο ζωγράφος δίνει έμφαση στο ορεινό τοπίο του νησιού, με τους απότομους τριγωνικούς όγκους των βουνών να ορίζουν τη σύνθεση περιορίζοντας τη ζώνη του ουρανού. Τη σύνθεση ανοίγει στο πρώτο επίπεδο, ένας μικρός δρόμος, που καθοδηγεί το βλέμμα του θεατή προς τα λιγοστά δέντρα, το χωριό που απλώνεται στις πλαγιές των λόφων και τελικά προς το βουνό στο βάθος. Το σχέδιο είναι απλό, παραπέμποντας σε λαϊκούς ζωγράφους, όπως και το χρώμα, με την αντίθεση της κίτρινης ώχρας και του σκούρου πράσινου να δημιουργούν ένα ισχυρό αντιθετικό δίπολο.
(EL)