δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης : Public Domain CC0
Ελεύθερο από Περιορισμούς Πνευματικής Ιδιοκτησίας
Ο τίτλος του πίνακα, Μια χώρα, υποδηλώνει τη μεταβατική πορεία του Αλέκου Κοντόπουλου από την αναπαράσταση στην ανεικονική τέχνη. Ο ζωγράφος γεννήθηκε στη Λαμία το 1904 και σπούδασε ζωγραφική αρχικά στην ΑΣΚΤ (1923-1929) και αργότερα στο Παρίσι, όπου πέρασε σχεδόν το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του 1930. Μετά τον Πόλεμο, το 1949, πρωτοστάτησε στη συγκρότηση του πρωτοποριακού κύκλου των «Ακραίων», οι οποίοι έκαναν λόγο για την ανάγκη υφολογικής ανανέωσης της σύγχρονης ελληνικής τέχνης με πρότυπο τις εξελίξεις της ευρωπαϊκής ζωγραφικής. Μολονότι αρχικά ο Κοντόπουλος ήταν παραστατικός ζωγράφος, μέσα στο κλίμα των νεορεαλιστικών τάσεων του Μεσοπολέμου, από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 η ζωγραφική του έγινε ολοένα και πιο αφαιρετική. Μαζί με τον Γιάννη Σπυρόπουλο, ο Κοντόπουλος θεωρείται σήμερα από τους πρωτοπόρους της αφηρημένης τέχνης στην Ελλάδα, από τους πρώτους που έδωσαν δείγματα μιας ανεικονικής ζωγραφικής. Ο πίνακας Μια χώρα αποτελεί δείγμα της μετάβασής του προς την αφαίρεση. Μολονότι θυμίζει συνθετικά κυρίως ένα τοπίο (μια φανταστική γη) με τον διαμοιρασμό της σύνθεσης σε δύο πλατιές, παράλληλες ζώνες και με την ύπαρξη κάποιων κάθετων στοιχείων που παραπέμπουν σε βράχους ή κτήρια, ουσιαστικά ο πίνακας αποτελεί μια μελέτη της σχέσης των γεωμετρικών σχημάτων. Συνιστά, επίσης, μια σπουδή πάνω στην αυτονομία του χρώματος – το οποίο καλύπτει σε καθαρά επίπεδα τη ζωγραφική επιφάνεια. Αυτό που βλέπει ο θεατής είναι η αναγωγή της ζωγραφικής από μια τέχνη που αναπαριστά κάτι, που μιμείται κάτι που βλέπει ο ζωγράφος, σε μια τέχνη που δουλεύει με χρώματα και σχήματα προτείνοντας μια νέα πραγματικότητα.
(EL)
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.