Ο Ευθύμιος Παπαδημητρίου (1895-1958) σπούδασε φυσικές επιστήμες το Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής κοντά στους Ε. Κοντιάδη και Β. Χατζή. Από το 1913 εργάστηκε ως γελοιογράφος σε διάφορες αθηναϊκές εφημερίδες και από το 1917 άρχισε να δουλεύει χαρακτικά, κυρίως ξυλογραφίες. Από το 1922 έως το 1929 πραγματοποίησε ελεύθερες σπουδές στο Παρίσι, ενώ προκειμένου να μελετήσει τη βυζαντινή τέχνη επισκέφτηκε την Κωνσταντινούπολη, το Άγιο Όρος και τον Μιστρά. Από τους πλέον δραστήριους και αξιόλογους χαράκτες του Μεσοπολέμου, από το 1950 και μετά εγκατέλειψε το ρεαλιστικό και ελαφρώς εξπρεσιονιστικό ύφος του για να στραφεί προς τον κυβισμό, σε μια διαδικασία ωρίμανσης που περνούσε μέσα από τη γνώση του ευρωπαϊκού μοντερνισμού. Η Νεκρή φύση με λεμόνι ανήκει σε αυτήν ακριβώς την περίοδο της καλλιτεχνικής του δημιουργίας: στα χρόνια του 1950. Υιοθετώντας πρακτικά την κυβιστική γλώσσα, αλλά και τη θεματική των επιτραπέζιων που ήταν πολύ δημοφιλή στους Πικάσο και Μπρακ, εικονίζει εδώ ένα γυάλινο, κολονάτο ποτήρι, μια κανάτα, μια γυάλινη καράφα, ενώ στο πρώτο επίπεδο διακρίνονται δυο λεμόνια. Ο χώρος είναι απροσδιόριστος, ασαφής, διαμορφωμένος σε επίπεδα με παράλληλες χαράξεις και πλέγματα, ενώ και κάποιες σκιές πλάθονται με ανάλογο σχηματικό τρόπο. Ο Παπαδημητρίου προσπαθεί να δομήσει την παράσταση με το φως και τη σκιά, φωτίζοντας και σκιάζοντας επιφάνειες και όγκους. Το αποτέλεσμα, με τα διασπασμένα του επίπεδα, είναι δυσνόητο σε πρώτη ματιά, υιοθετεί ωστόσο μια αμιγώς εικαστική οργάνωση, με έντονη τη γραφιστική αντίληψη.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
