Το έργο εικονίζει ένα νησιωτικό αρχιτεκτονικό σύμπλεγμα, το οποίο ο ζωγράφος έχει αποδώσει αξιοποιώντας εξπρεσιονιστικά στοιχεία. Η σύνθεση αποτελείται από σπίτια, τα οποία τοποθετούνται σε ζωγραφική επιφάνεια ως γεωμετρικές αξίες. Το χρώμα απλώνεται με ελεύθερο πινέλο και κινείται σε γήινες αποχρώσεις μπεζ-καφέ-κίτρινο που συνδυάζονται με γαλάζιου και κόκκινους τόνους. Ο Γρηγόριος Ευκλείδης (1896-1981) υπήρξε μαθητής του Γεώργιου Ιακωβίδη (1853-1932) στην Αθήνα, ενώ έκανε ελεύθερες σπουδές στο Βερολίνο και το Αμβούργο. Παρουσίασε το έργο του σε ατομικές εκθέσεις, ενώ συμμετείχε και σε πλήθος ομαδικών εκθέσεων (Πανελλήνιες 1939, 1952, 1957, 1960, 1963, 1967, 1969, 1971, 1973, 1975, Μπιενάλε Αλεξάνδρειας,1961, Μπιενάλε Αγκόνας, 1968 – Χρυσό Μετάλλιο κ.ά.). Θέματά του ήταν κυρίως τοπία που απεικόνιζε με εξπρεσιονιστικό ή αφαιρετικό λεξιλόγιο.
(EL)