Η βιωματική σχέση του ζωγράφου με το τοπίο της γενέθλιας γης αλλά και με τις καθημερινές αγροτικές ασχολίες των κατοίκων της, όπως το γνέσιμο, η βοσκή των προβάτων και το όργωμα που απεικονίζονται εδώ, διατρέχει ολόκληρο τον όγκο της εικαστικής του παραγωγής. Όπως υπογραμμίζει ο ακαδημαϊκός Δ. Κόκκινος σε κριτική του για το ζωγράφο, το 1933: «η Θεσσαλία είναι ένα δύσκολο θέμα. Είναι μια γη που θέλει το ζωγράφο της και που αποδεικνύει, περισσότερο από άλλους τόπους, εκείνο που ισχύει για κάθε απόδοση τοπίου: Επικοινωνία του ζωγράφου με τα στοιχεία της, που δεν την παρέχει παρά η μακρά ζωή μέσα σ΄ αυτόν τον τόπο».
(EL)
1 JPEG
