Η αυλή που απεικονίζεται στο έργο είναι σε όλους μας οικεία στη όψη. Πρόκειται για μια εικόνα που ο καθένας συναντά στα σπίτια της επαρχίας ή ακόμα και των πόλεων. Το χρώμα και ο χειρισμός του φωτός του φωτός πρωτοστατούν. Ταυτόχρονα, η εναλλαγή φωτεινών και σκιερών μερών τονίζει την αίσθηση του μεσημεριού. Το πράσινο που εμφανίζεται σε πολλούς τόνους συνδυάζεται ωραία με ψυχρότερα και φωτεινότερα χρώματα. Η σύνθεση, το κεντρικό μέρος της οποίας ωθείται προς το βάθος, δομείται κυρίως πάνω σε οριζόντιες και κάθετες γραμμές.
(EL)