Ο καλλιτέχνης ζωγράφιζε συχνά μοναστήρια στην Κρήτη μέσα στο τοπίο τους, και ίσως το συγκεκριμένο έργο να προέρχεται από αυτόν τον κύκλο. Δεξιά, στις βαθμίδες της εκτεταμένης και διαγώνια τοποθετημένης σκάλας εντοπίζεται η μικροσκοπική φιγούρα ενός μοναχού, που έχει τα νώτα γυρισμένα προς το θεατή. Η περιγραφή είναι λιτή και η μορφοπλαστική γλώσσα κινείται στις αναζητήσεις της ζωγραφικής του υπαίθρου. Τα περιγράμματα χάνουν την οξύτητά τους, τα φυλλώματα των δέντρων μετατρέπονται σε ομοιόμορφες τονικές μάζες, ενώ οι κηλίδες του φωτός στο έδαφος αριστερά χρωματίζονται με αντιρεαλιστικούς τόνους του ροζ και του κίτρινου.
(EL)