Στην περίπτωση της «Νεκρής Φύσης», που φιλοτεχνήθηκε στο Παρίσι γύρω στο 1927-29, ένα θέμα κατεξοχήν παραδοσιακό, όπως τα σταφύλια μέσα στο ψάθινο καλάθι, η φέτα καρπούζι και το κανάτι, γίνεται αντικείμενο μίας απόλυτα νεωτερικής ζωγραφικής επεξεργασίας με αδρές, σχεδόν ανάγλυφες επιφάνειες που πλάθονται με μικρές κοφτές πινελιές. Η διάρθρωση του χώρου βρίσκεται επίσης στους αντίποδες της φυσιοκρατικής αναπαράστασης, καθώς η έννοια του βάθους καταργείται εντελώς με το δεύτερο επίπεδο να προβάλλει εξίσου έντονα όσο το πρώτο.
(EL)