Μία ακόμα άποψη της αγαπημένης του θεσσαλικής πεδιάδας αποτυπώνει και στην περίπτωση αυτή ο ζωγράφος. Το δέντρο του πρώτου επιπέδου εισάγει αβίαστα τον θεατή στο κυρίως θέμα που αναπτύσσεται ως το βάθος του ορίζοντα, όπου αχνοφαίνονται οι φόρμες των βουνών. Χαρακτηριστικά όπως η εναλλαγή σκιασμένων και φωτεινών επιφανειών, αλλά και η αποτύπωση γραφικών λεπτομερειών όπως το φλασκί και το ταγάρι, δίνουν ζωντάνια και λυρισμό στο σύνολο.
(EL)