Η βλάστηση δημιουργεί ένα ημικύκλιο που πλαισιώνει και παράλληλα αναδεικνύει τη μικρή εκκλησία που βρίσκεται δεξιά. Πιο πίσω ορθώνεται μικρός ορεινός όγκος. Το έργο χαρακτηρίζεται τόσο από την ποιότητα του σχεδίου όσο και από την αθωότητα στην τοπιογραφική ματιά. Οι «σκηνοθετικές» λεπτομέρειες και οι ανθρώπινες μορφές απουσιάζουν, ενώ η πραγμάτευση του ουρανού είναι γενικευτική.
(EL)