Η μικρή αυτή μελέτη διαφόρων φυσιογνωμικών εκφράσεων και στάσεων αποκαλύπτει τη σχεδιαστική δεινότητα του Κατσικογιάννη. Τα έντονα περιγράμματα υποχωρούν και οι φόρμες αποκτούν όλο και μεγαλύτερη αυτονομία, προκειμένου να αποτυπωθεί πληρέστερα ο χαρακτήρας του στιγμιαίου και της φευγαλέας οπτικής εντύπωσης.
(EL)