Με στοιχεία ιμπρεσιονιστικά, ως προς την απόδοση των περιγραμμάτων, των φωτεινών και
σκοτεινών επιφανειών, και εξπρεσιονιστικά, ως προς την υποδήλωση του συναισθηματικού κλίματος,
η σύνθεση δημιουργεί την αίσθηση της κίνησης, λόγω των ασαφών, ρευστών περιγραμμάτων των
ανθρώπινων φιγούρων του βάθους, κυρίως όμως των δύο κεντρικών προσώπων, τα οποία, σε ένα
δραματικό σύμπλεγμα, φαίνονται να κλίνουν προς το αριστερό μέρος του έργου: ένας νέος προσπαθεί
να σηκώσει έναν ηλικιωμένο άνθρωπο από το τραπέζι ενός καπηλιού. Ο κορμός του ηλικιωμένου
γλιστράει μακριά, αν και ο σκυμμένος πάνω του νέος έχει πιάσει το αριστερό του χέρι. Το τρίτο άτομο
του τραπεζιού είναι το μόνο που παραμένει ακίνητο, σκυφτό και σκοτεινό, ποτελώντας τον μοναδικό
σταθερό άξονα του έργου. Το φως συγκεντρώνεται στα πρόσωπα των δύο και καταλήγει στο φτωχό
τραπέζι. Η υπόλοιπη σύνθεση παραμένει στο ημίφως, επιτείνοντας τη ζοφερή ατμόσφαιρα.
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.
1 JPEG
