Ο μεγάλος αμερικανός πολιτικός ενέπνευσε το ζωγράφο και για άλλη μια προσωπογραφία (βλ.
Πινακοθήκη Γιαννακό, του Φ. Σ. «Παρνασσός»). Το συγκεκριμένο πορτρέτο, με σαφείς επιδράσεις
από τον γερμανικό ιμπρεσιονισμό, αφήνει τον περιβάλλοντα χώρο βυθισμένο στο σκοτάδι και
προβάλλει τα χαρακτηριστικά της μορφής, με έντονες, φαρδιές και γρήγορες πινελιές. Η εκμετάλλευση
φωτεινού-σκοτεινού κορυφώνεται στο σημείο που το άσπρο πουκάμισο ξεπροβάλλει μέσα από το
σκουρόχρωμο κοστούμι. Κύριο δομικό στοιχείο του έργου το βλέμμα του εικονιζόμενου, ζωντανό και
διαπεραστικό, δίνει πνοή στο πορτρέτο και αποκαλύπτει το χαρακτήρα και την προσωπικότητα του
πολιτικού.