Βασισμένη σε μια έντονα χρωματική και σχεδόν διακοσμητική αντίληψη, η σύνθεση παραπέμπει σε έργα του κινήματος του φωβισμού. Ο ζωγράφος, αν και σταθερά προσανατολισμένος στη φόρμα μορφών και αντικειμένων, προχωρεί σε μια σχεδόν ημιεικονική απεικόνιση, όσον αφορά στο τοπίο γύρω και πίσω από τις ανθρώπινες φιγούρες, πετυχαίνοντας να δώσει ένα έργο ραδινού ρυθμού.