Πρόκειται για ένα έργο από τη σειρά «Τα αθάνατα», (οπότε και μπορούμε να το χρονολογήσουμε με
σχετική σιγουριά μετά το 1930). Ο ζωγράφος με ιμπρεσιονιστική οπτική και σύμφωνα με τις διδαχές
του υπαιθρισμού στην αναπαράσταση του φωτός και των σκιών, αποδίδει τα ερείπια αρχαίου ναού,
ενώ στο βάθος διακρίνεται και χριστιανικός, σύγχρονος ναός. Το έργο διαποτίζεται από λυρική
διάθεση, και ακολουθεί τη γνωστή, από ένα σημείο και μετά, επιλογή του καλλιτέχνη, να παρουσιάζει
μέσα από μια ανοιχτογάλαζη αχλή τους όγκους και τα περιγράμματα, με κυριαρχία των αχνών,
γαλαζοπράσινων τονικών κλιμάκων που ισορροπούν από τα θερμά, υπόλευκα και ανοιχτόχρωμα
φαιά των αρχαίων αρχιτεκτονικών μελών και του σύγχρονου κτίσματος.
Archaeological/prehistoric site
1 JPEG
