Ηθογραφική σκηνή, στην οποία ίσως αρχικά ξενίζει η κυριαρχία του λευκού χρώματος.
Ωστόσο, οι παχιές πινελιές του λευκού, αποδίδουν το δυνατό μεσημεριανό φως και δημιουργούν την
αίσθηση ότι ο ζωγράφος εκτέλεσε τη σκηνή μισοτυφλωμένος από το έντονο φως. Το λευκό
διακόπτεται από δύο σκουρόχρωμες εστίες: σε πρώτο επίπεδο η γυναικεία φιγούρα που σκουπίζει και,
σε δεύτερο επίπεδο, το ορθογώνιο πλαίσιο που υποβάλλει την πόρτα και το σκιερό εσωτερικό του
σπιτιού. Η φωτοσκίαση είναι έντονη και ρεαλιστική, με δομικό ρόλο στη σύνθεση, όπου το φως
πέφτει κατακόρυφα, ανακλάται τις πέτρινες επιφάνειες της αυλής και του τοίχου, και δημιουργεί τη
χαρακτηριστική σκιά της γυναίκας που σκουπίζει σκυμμένη.
1 JPEG
