Χαρακτηριστικό, πλακιώτικο δρομάκι, μεσημέρι καλοκαιριού. Η φωτοσκίαση, επιτυχημένη,
δημιουργεί αντίθεση μεταξύ των επιφανειών που λούζονται από το φως (οι τοίχοι των σπιτιών δεξιά,
σημεία του δρόμου) και των σκιερών σημείων, ενώ το πεύκο, με το ζωηρό πράσινο, πλουτίζει
χρωματικά τη σύνθεση και προσθέτει ένα επιπλέον χαρακτηριστικό, αττικό στοιχείο. Ενδιαφέρον έχει
η απόδοση του ανώμαλου εδάφους του δρόμου και η αίσθηση μεγάλης κλίσης που δημιουργεί η
κατάλληλη χρήση της προοπτικής.