Ο Μπαχαριάν την περίοδο 1972-1974, μέσα στα σκληρά χρόνια της δικτατορίας, δημιουργεί έργα με λάδι, τα οποία απεικόνιζαν σκηνές από την καθημερινή ζωή των πολιτικών κρατουμένων στη φυλακή. Ο ίδιος υπήρξε, άλλωστε, πολιτικός κρατούμενος λόγω των πολιτικών πεποιθήσεων από το 1945 έως το 1960. Επανέρχεται σε αυτή τη θεματολογία ως ωδή «στον άγνωστο πολιτικό κρατούμενο» μέσα από μια νέα οπτική και με διαφορετική χρωματική επεξεργασία σε σχέση με τα προγενέστερά του έργα, ως συμβολικές αναφορές στην πρόσφατη ιστορική συγκυρία. Η ενότητα αυτών των έργων του εκτέθηκε σε ατομική έκθεση του που διοργανώθηκε αμέσως μετά την πτώση της Χούντας το 1974 στο Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο «Ώρα».
(EL)
During the period of 1972-1974, in the harsh years of the dictatorship, Baharian created oil paintings depicting scenes from the daily life of political prisoners in prison. He himself had been a political prisoner due to his political beliefs from 1945 to 1960. He returned to this theme as an ode "to the unknown political prisoner," approaching it with a new perspective and different colour processing compared to his previous works, serving as symbolic references to recent historical circumstances. A series of these artworks was exhibited in a solo exhibition immediately after the fall of the junta in 1974 at the Artistic and Intellectual Center "Ora".
(EN)
City/village/populated place
1 JPEG
