Ο Ζογγολόπουλος ξεκίνησε ως παραστατικός καλλιτέχνης πριν φτάσει τελικά σε αφηρημένα έργα. Αρχικά, το θέμα που προτιμούσε ήταν η ανθρώπινη φιγούρα. Ακολούθησαν έργα που βασίστηκαν σε κάθετη διάταξη γεωμετρικών όγκων σύμφωνα με τις αρχές του κονστρουκτιβισμού. Στις αρχές της δεκαετίας του '70 στράφηκε στην κινητική τέχνη, αξιοποιώντας τις δυνατότητες του φωτός και της κίνησης. Οι κατασκευές του από ανοξείδωτο χάλυβα ενσωμάτωσαν υλικά και αντικείμενα όπως μεγεθυντικούς φακούς, perspex, μεταλλικές ομπρέλες, καρφιά, πηγές και νερό, ενώ η μορφή του έργου καθοριζόταν σε μεγάλο βαθμό από την τυχαία κίνηση καθώς και από την εντύπωση του θεατή σε διαφορετικές χρονικές στιγμές.
Η ενότητα έργων «Χωρίς τίτλο» του Γιώργου Ζογγολόπουλου της συλλογής του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης ανήκουν στην τελευταία φάση δουλειάς του καλλιτέχνη, στην οποία βασικό δομικό υλικό αποτελεί το ανοξείδωτο μέταλλο. Μικρής σχετικά κλίμακας, οι συνθέσεις αυτές ορίζονται από τις εναλλαγές του κενού και των όγκων υλικού με ταυτόχρονα έκδηλη τη δημιουργία φωτοσκιάσεων, ενώ ειδικά στην περίπτωση του γλυπτού από ανοξείδωτο ατσάλι (1988) κυριαρχεί η χρήση γεωμετρικών σχημάτων που αποπνέουν μια γεωμετρική αρμονία.
(EL)
Zongolopoulos started off as a representational artist before coming finally to abstract works. At first his preferred subject was the human figure. This was followed by works based on a vertical arrangement of geometrical volumes, following constructivist principles. In the early '70s he turned to kinetic art, exploiting the potential of light and movement. His stainless-steel constructions incorporated such substances and objects as magnifying glasses, perspex, metal umbrellas, nails, springs, and water, while the form of the work was determined to a great extent by random movement, as also by the viewer's impression at different times.
The series of works "Untitled" by George Zongolopoulos in the collection of the Museum of Contemporary Art belong to the last period of the artist's work, in which stainless metal is the basic building material. Relatively small in scale, these compositions are defined by the alternations of voids and volumes of material with the simultaneous manifestation of light shadows, while especially in the case of the stainless steel sculpture (1988) the use of geometric shapes that exude a geometric harmony predominates.
(EN)
1 JPEG
