Ο Στυλιανού καλλιεργεί στην ενότητα της Ευρώπης την παρατήρηση της μικρής χειρονομίας και έκφρασης, στο πλαίσιο της μεταπολεμικής ανθρωπιστικής φωτογραφίας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση εστιάζει στην παρατήρηση ως μέρος της καθημερινότητας που μας περιβάλλει. Ένας άντρας βάφει γονατισμένος και συγκεντρωμένος, καθώς ένας άλλος ντυμένος με κοστούμι μοιάζει να τον παρατηρεί μέσα από την βιτρίνα του καταστήματος. Η βιτρίνα είναι το όριο μπροστά στο οποίο συναντιούνται, σε μια στιγμή που διαφεύγει από το σύνηθες καταναλωτικό βλέμμα, δεδομένο που ίσως προσελκύει και το ενδιαφέρον του θεατή. Η συνήθης μηχανική δραστηριότητα παρατήρησης προϊόντων μετατρέπεται εδώ σε παρατήρηση ενός ανθρώπου από άλλον, οι οποίοι ανήκουν σε διακριτούς κόσμους.
(EL)