Τα στιγμιότυπα από τις πόλεις της Ευρώπης που φωτογράφισε ο Στυλιανού φέρουν αρκετά διαφορετικά χαρακτηριστικά σε σχέση με την Ελλάδα του 1968. Το αστικό περιβάλλον έχει συχνά μια αίσθηση εντονότερου ρυθμού, μεγαλύτερης πολυπλοκότητας, περισσότερων πληροφοριών, ευνοώντας μια φωτογραφία δρόμου πιο εκφραστική σε σύγκριση με εκείνη από την ελληνική πραγματικότητα. Στη συγκεκριμένη σκηνή ένας άντρας με κοστούμι και δερμάτινη βαλίτσα φαίνεται να έχει σταματήσει για ένα πρόχειρο γεύμα αλλά ακόμη και αυτή τη στιγμή μοιάζει σφιγμένος, απορροφημένος, με βλέμμα που χάνεται στο βάθος εκτός κάδρου. Οι ισχυρές γραμμές από τον σκελετό του καταστήματος δημιουργούν ένα σφιχτό πλαίσιο που εγκλείει τον άνθρωπο, γεννώντας μια αίσθηση πίεσης.
(EL)