Ο Στυλιανού στην ενότητα της Ευρώπης στρέφεται πολύ πιο εμφατικά στη φωτογραφία δρόμου, για την οποία διατηρούσε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Στην ισορροπημένη αυτή σύνθεση μια διαγώνια γραμμή οδηγεί το βλέμμα στο φόντο όπου δεσπόζουν κτήρια με ιστορικό χαρακτήρα, αποκλείοντας συγχρόνως κάθε δυνατότητα διαφυγής του βλέμματος. Στο κέντρο της φωτογραφίας ένας άντρας καθισμένος σε κάγκελα, κοιτάζει κάπου μακριά έξω από το κάδρο, διπλωμένος προσωρινά σε μια στάση αναμονής. Ο Στυλιανού γίνεται παρατηρητής των μικρών καθημερινών συμβάντων και σκηνών που χαρακτηρίζουν τη σύγχρονη ζωή, πέρα από τον επιφανειακό εντυπωσιασμό, τα οποία περιγράφουν την κοινωνική συνθήκη.
(EL)