Το ολόσωμο αυτό πορτρέτο από τον Λόφο Πιερίας μυεί ευγενικά τον θεατή στην έννοια της παιδικότητας. Το μικρό κορίτσι με τα κοντά μαλλιά στέκει όρθιο σε κάποιο δρόμο του χωριού μπροστά από ένα πέτρινο τοίχο. Το βλέμμα του μοιάζει απορροφημένο με γλυκιά αθωότητα από κάτι που εκτυλίσσεται δίπλα στον φωτογράφο. Η αμηχανία του εκφράζεται από τον τρόπο που πλέκει τα δάχτυλά του και στρέφει προς τα μέσα το πέλμα του ποδιού του. Η λιτή σκηνή διαθέτει μια αίσθηση φτωχικότητας και παράλληλα ανεμελιάς.
(EL)