Οι φωτογραφίες του Γιάννη Στυλιανού από την ελληνική επαρχία μοιάζουν να αποφεύγουν την ευκολία της ηθογραφικής εξιδανίκευσης και να εικονίζουν την πραγματική συνθήκη μέσα από την καθημερινότητά της. Στη συγκεκριμένη φωτογραφία, σ’ έναν έρημο χωματόδρομο του χωριού με αραιή παρουσία κατοικιών, εμφανίζεται ένα μικρό παιδί, μόνο, να κλαίει γοερά. Με φτωχικά ρούχα και κοντά κουρεμένα μαλλιά, μοιάζει να μυείται από μικρή ηλικία στη συνθήκη της αναγκαιότητας, καθώς και στις δύσκολες συνθήκες επιβίωσης της ελληνικής υπαίθρου την δεκαετία του ’60.
(EL)