Στα ζωγραφικά και τα χαρακτικά έργα του Τσακίρη μέχρι το 1980 εμφανής είναι η επιρροή που δέχθηκε από τη ζωγραφική του Francis Bacon, ενώ αριθμοί και μαθηματικά σύμβολα, στοιχεία ελληνικής και λατινικής γραφής, που σχηματίζουν λέξεις και φράσεις, ενσωματώνονται στις συνθέσεις. Τα χρόνια γύρω στο 1980 σηματοδοτούν την οριστική μετάβασή του σε τρισδιάστατες κατασκευές. Οι περισσότερες έχουν τοτεμική μορφή και η τοποθέτησή τους στο χώρο δημιουργεί την αίσθηση μιας τέχνης που βρίσκεται εγγύτερα στην τελετουργία. Στη δεκαετία του 1990, ζωντανοί οργανισμοί παρουσιάζονται μπροστά στους θεατές, σε τεχνητά οικοσυστήματα που δημιουργεί ο Τσακίρης στους εκθεσιακούς χώρους. Αυτή τη φορά η τέχνη δεν μεταφέρεται στο ύπαιθρο, αλλά οι φυσικές λειτουργίες εγκαθίστανται στον εκθεσιακό χώρο.
Τα κουκούλια των σχεδίων, σύμβολα κυοφορίας μιας μεταλλακτικής διαδικασίας, περιδινίζονται και εκρήγνυνται, παραπέμποντας στη χρονική διάσταση της βιολογικής αναγκαιότητας. Οι κόκκινες κηλίδες που σημαδεύουν τα έργα μοιάζουν με πυρήνες ζωής έτοιμους να καρποφορήσουν. Στη μεταλλική κατασκευή οργανικά και τεχνικά στοιχεία αντιπαραβάλλονται εύστοχα: το εύθραυστο των αυγών με το στέρεο του μετάλλου, η καμπυλωτή φόρμα τους με την αυστηρή γεωμετρία των στελεχών που τα συγκρατούν, η αναπαραγωγική τους ικανότητα με τη στειρότητα των τεχνικών μέσων. Η φύση εικονίζεται να υποστηρίζεται ή να εγκλωβίζεται από τα εργαλεία που εξέχουν στο χώρο.
(EL)
The influence of Francis Bacon's painting and engravings until 1980 is evident in Tsakiris' paintings and prints, while numbers and mathematical symbols, elements of Greek and Latin script, which form words and phrases, are incorporated in his compositions. The years around 1980 mark his definitive transition to three-dimensional constructions. Most are totemic in form and their placement in space creates a sense of art that is closer to ritual. In the 1990s, living organisms are presented in front of the viewers in artificial ecosystems that Tsakiris creates in the exhibition spaces. This time art is not transported outdoors, but natural functions are installed in the exhibition space.
The cocoons of the drawings, symbols of gestation of a mutational process, are entwined and explode, alluding to the temporal dimension of biological necessity. The red spots that mark the works resemble nuclei of life ready to come to fruition. In the metal construction, organic and technical elements are aptly juxtaposed: the fragility of the eggs with the solidity of the metal, their curved form with the strict geometry of the stems that hold them, their reproductive capacity with the sterility of the technical means. Nature is depicted as being supported or enclosed by the tools protruding into space.
(EN)
17 JPEG
