Ικανός σχεδιαστής ο Μπήτσικας, κινείται γύρω από μια καθαρά ανθρωποκεντρική θεματική. Δουλεύοντας κατά κύριο λόγο στα χρώματα του άσπρου-μαύρου, έχει συγκροτήσει ένα προσωπικό ζωγραφικό ιδιόλεκτο, το οποίο αφηγείται στο σύνολό του την ανθρώπινη μοίρα. Μορφές σε προοπτικές βραχύνσεις, αποδομένες με νευρώδεις πινελιές και χειρονομίες, ο χρόνος, η αποσύνθεση και η φθορά αποκτούν σημαίνοντα ρόλο στο έργο του και συγκροτούν ένα συνεκτικό ζωγραφικό αφήγημα από συμπυκνωμένες, γεμάτες ένταση στιγμές. Το έργο Χωρίς Τίτλο (1998) συντίθεται από την υπέρθεση πέντε διαφανειών, τις οποίες χρησιμοποιεί συχνά ο Μπήτσικας, καθώς τον απαλλάσσουν από το στερεότυπο της μιας και μοναδικής εικόνας και διευρύνουν τον ορίζοντα του έργου. Τις διαφάνειες αυτές έχει ζωγραφίσει με μαύρο μελάνι. Στο τελικό αποτέλεσμα συλλειτουργεί ο περιβάλλων χώρος, καθώς ο εξωτερικός τοίχος αποτελεί το φόντο του έργου. Οι μορφές, δραματικά αποδομένες, δεν έχουν το ρόλο του πρωταγωνιστή, αλλά, ως σημαντικά μέρη μιας αφήγησης, συμβάλλουν στην εξέλιξή της.
(EL)
A skilled designer, Bitsikas moves around a purely anthropocentric theme. Working primarily in the colours of black and white, he has assembled a personal pictorial idiom, which tells the story of human destiny in its entirety. Forms in perspective shortenings, rendered with nervous brushstrokes and gestures, time, decay and decay acquire a significant role in his work and form a coherent painterly narrative of condensed, tension-filled moments. The work Untitled (1998) is composed of the superimposition of five slides, which Bitsikas often uses, as they free him from the stereotype of a single image and broaden the horizon of the work. He has painted these slides in black ink. In the final result, the surrounding space functions as a collective, as the exterior wall forms the background of the work. The figures, dramatically rendered, do not have the role of the protagonist, but, as important parts of a narrative, contribute to its development.
(EN)