Η ενότητα έργων του Στέφανου Πάσχου «Πορτραίτα ΙΙ», στην οποία ανήκουν και τα έργα που ανήκουν στη συλλογή του MOMus-Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης επικεντρώνεται στην υπεροχή της συνείδησης του φωτογραφημένου. Τα πρόσωπα που επιλέγει να φωτογραφίσει, κατεξοχήν νεαροί άνδρες, μεταφέρονται διαδοχικά από το φιλμ της φωτογραφικής μηχανής σε φωτοευαισθητοποιημένα υλικά όπως το ύφασμα, η γάζα, το ξύλο. Η πόζα των μοντέλων, η διαδικασία των αλλεπάλληλων μεταφορών του φωτογραφικού που πραγματοποιεί ο καλλιτέχνης και η φθορά που αυτό υφίσταται καθώς και η σκηνογραφική τοποθέτηση των πορτραίτων σε επεξεργασμένους καμβάδες έχουν ως αποτέλεσμα οι συνθέσεις αυτές να παραπέμπουν σε μεταθανάτια πορτραίτα και να αποδίδουν την όψη των αιγυπτιακών φαγιούμ. Πρόθεση του καλλιτέχνη είναι να αποτελέσουν έναν ύμνο στη νεότητα, στη μνήμη στο άφθαρτο της φωτογραφικής αποτύπωσης και να «εναντιωθούν» στη φθορά του σώματος.
(EL)
The series of works by Stefanos Paschos "Portraits II", which includes the works in the collection of the MOMus Museum of Contemporary Art, focuses on the supremacy of the consciousness of the photographed. The faces he chooses to photograph, predominantly young men, are successively transferred from the camera film to photosensitive materials such as fabric, gauze, wood. The pose of the models, the process of the successive transfers of the photographic material carried out by the artist and the wear and tear it undergoes, as well as the staging of the portraits on processed canvases, result in these compositions referring to posthumous portraits and rendering the appearance of Egyptian faience. The artist's intention is to form a hymn to youth, to memory in the imperishable nature of the photographic record and to "oppose" the deterioration of the body.
(EN)
1 JPEG
