use the file or the thumbnail according to the license: CC BY-NC-SA 4.0
Attribution-NonCommercial-ShareAlike
“Lapland” Ομαδα χορού Griffon
Πνευματικό Κέντρο Δήμου Βύρωνα
Πορτόλου, Ιωάννα
Βασιλάκη, Μαρία
Τσάμη, Ιωάννα
Παλαιορούτας, Τάσος
Αμπαζής, Θοδωρής
Studio 19
Χαρίτος, Λευτέρης
Πολυχρονιάδου, Χριστίνα
Λυκουρέζου, Μαρίνα
Ομάδα Χορού Griffon
Γλυμίτσα, Ράνια
Ζέχας, Τίμος
Καρμίρη, Νικολέτα
Μικρούτσικου, Σεσίλ
Νικολαΐδης, Γιάννης
Studio 19
Αμπαζής, Θοδωρής
Μικρούτσικου, Σεσίλ
Γλυμίτσα, Ράνια
Πολυχρονιάδου, Χριστίνα
Ζέχας, Τίμος
Νικολαΐδης, Γιάννης
Χαρίτος, Λευτέρης
Πνευματικό Κέντρο Δήμου Βύρωνα
Βασιλάκη, Μαρία
Πορτόλου, Ιωάννα
Ομάδα Χορού Griffon
Καρμίρη, Νικολέτα
Τσάμη, Ιωάννα
Παλαιορούτας, Τάσος
Λυκουρέζου, Μαρίνα
"Στη φύση τα ζώα αφήνουν ίχνη και αποτυπώματα στο πέρασμά τους. Οι άνθρωποι
έχοντας την ανάγκη να αφήσουν και αυτοί το αποτύπωμά τους, μια επιβεβαίωση ότι
πέρασαν από την ζωή, κάνουν το ίδιο. To Lapland διαδραματίζεται σε ένα τοπίο
απέραντου λευκού, νεκρικής σιγής και παγωνιάς. Εκεί που η επιβίωση γίνεται
αυτοσκοπός, το πάθος για ζεστασιά και συντροφικότητα και κατ’ επέκταση
αναπαραγωγή αποτελούν πρωταρχικούς στόχους ζωής. Το έργο αναζητά τους τρόπους
με τους οποίους γράφοντας στο τοπίο αφήνουμε τα ίχνη μας σαν βεβαίωση της ίδιας
της ύπαρξής μας."
Η χορογράφος Ιωάννα Πορτόλου, μετά τα ομαδικά της έργα Kennel και Tupper, όπου
έπαιρνε τη θέση του εξωτερικού σχολιαστή των θεσμών που διέπουν την οικογένεια και
την κοινωνία, παίρνει τώρα θέση μέσα στην ιστορία σχολιάζοντας τη δική της πορεία.
Αυτή τη φορά επιλέγει ένα "εχθρικό" τοπίο για να αφηγηθεί την ιστορία, εστιάζοντας στη
βασική ανάγκη του ανθρώπου, την επιβίωση.
Χωρίς να αποπειράται απλώς μια αυτοβιογραφική χορογραφία, δανείζεται στοιχεία που
έχουν αντληθεί από την προσωπικότητα των χορευτών και συνθέτει μια κοινή
πραγματικότητα. Η δομή του έργου συστήνεται από το αυστηρό "πρωτόκολλο" των
τελετουργιών που σηματοδοτούν τη ζωή μας παρουσιάζοντας τόσο την σκληρή πλευρά
τους όσο και την παραμυθένια διάστασή τους. Η συντροφικότητα εναλλάσσεται με τη
μοναξιά, και η ολοκλήρωση με το χαμό.
Το κινητικό λεξιλόγιο δεν ακολουθεί κάποια αναγνωρίσιμη κινησιολογική γραφή με
ξεκάθαρες υφολογικές επιρροές. Αντιθέτως, πηγάζει από την σωματική γλώσσα που
χρησιμοποιείται σε πραγματικές καταστάσεις, και συγκεντρώνεται περισσότερο στην
καθαρότητα στη φόρμα του σώματος παρά στην συναισθηματική φόρτιση.
Η σύνθετη αφήγηση πλάθει τη γλυκόπικρη ατμόσφαιρα των καταστάσεων που
στιγματίζουν τη ζωή μας, ατμόσφαιρα που διατηρείται μέχρι το τέλος, όταν σπα για να
αφήσει τον απόηχό της.
1 JPEG
