use the file or the thumbnail according to the license: CC BY-NC-SA 4.0
Attribution-NonCommercial-ShareAlike
“Αντιγόνη” Σοφοκλή
Πνευματικό Κέντρο Δήμου Βύρωνα
Αποστόλου, Δημήτρης
Μπίνη, Αριάννα
Πίτσου, Δήμητρα
Καρλιαύτη, Παντούλα
Μαριδάκη, Έφη
Αμπραζής, Χάρης
Κάραλης, Γιάννης
Σταυράκη, Γιάννα
Πολυμενάκου, Κατερίνα
ΔΗ.ΘΕ. Άμφισσας
Πνευματικό Κέντρο Δήμου Βύρωνα
Κάραλης, Γιάννης
Καρλιαύτη, Παντούλα
Αποστόλου, Δημήτρης
Μαριδάκη, Έφη
Μπίνη, Αριάννα
Σταυράκη, Γιάννα
ΔΗ.ΘΕ. Άμφισσας
Αμπραζής, Χάρης
Πολυμενάκου, Κατερίνα
Πίτσου, Δήμητρα
Η Αντιγόνη είναι μια λεπτομέρεια - καταληκτική
λεπτομέρεια - του μύθου των Λαβδακιδών (όπου η Άτη και
η Ύβρη οργιάζουν από γενιά σε γενιά) αλλά τη
λεπτομέρεια αυτή ο Σοφοκλής την αποκόβει από το μύθο
και τη χρησιμοποιεί σαν μια υπόθεση αυτοτελή με δική της
αρχή, με δική της νοηματική και με άλλους στόχους.
Ο Κρέοντας έχει βγάλει διαταγή να ταφεί με τιμές ο
Ετεοκλής και να αφεθεί ατιμωτικά άταφος ο Πολυνείκης.
Ο παραβάτης της διαταγής θα τιμωρηθεί με θάνατο. Η
Αντιγόνη όμως δεν ανέχεται ατίμωση του νεκρού αδελφού
της, παραβαίνει τη διαταγή και τον "θάβει" και όταν την
πιάνουν και τη φέρνουν στον Κρέοντα αντιτάσσει με ήθος
το σκεπτικό της πράξης της (και της ψυχολογίας της) στην
απόφαση και στο χαρακτήρα του Κρέοντα.
Η επέμβαση του Αίμονα δεν μεταστρέφει τον Κρέοντα και
χρειάζονται οι αποκαλύψεις του μάντη Τειρεσία και ο
έκδηλος φόβος του Χορού.
Η μεταστροφή του όμως ούτε την αυτοκτονία της
Αντιγόνης - μέσα στον κτιστό της "τάφο" - προλαβαίνει,
ούτε την αυτοκτονία του Αίμονα αποτρέπει, ούτε της
Ευρυδίκης, της γυναίκας του Κρέοντα.
Με μια σι συμφορές όλες έρχονται και επιπίπτουν όλες
πάνω στον Κρέοντα - που από την αρχή του έργου
παντοδύναμος και ανύποπτος προχωρεί συνέχεια σε
μεγαλύτερες εντάσεις, μέχρι σε πολλαπλές συντριβές του,
και είναι το πρόσωπο που κυριαρχεί και που η
συμπεριφορά του θέτει τα προβλήματα στο έργο.
1 JPEG
