Ο Δήμος ο Πυκνίτης (ο λαός της Αθήνας) έχει δύο υπηρέτες: τον Δημοσθένη και τον Νικία (τους γνωστούς πολιτικούς και στρατηγούς) οι οποίοι προσπαθούν να του προσφέρουν ό,τι καλύτερο με τις υπηρεσίες τους. Ο Γέρο-Δήμος όμως είναι δυστυχώς ένα ραμολιμέντο που υποκύπτει συχνά σε κόλακες, δημαγωγούς, απατεώνες και αλητήριους. Έτσι έχει προσλάβει έναν άλλο υπηρέτη, Παφλαγόνα, μπουρτζόβλαχο, βάναυσο και χυδαίο, ο οποίος όμως τον παραμυθιάζει, τον γλείφει και κολακεύει όλες του τις αδυναμίες. Οι δύο άλλοι δούλοι πληροφορούνται με υποκλοπές μια προφητεία των χρησμών που λέει ότι ο Παφλαγόνας (που δεν είναι άλλος από τον τότε παντοδύναμο πολιτικό, στρατηγό και δημαγωγό, τον Κλέωνα) θα εκτοπισθεί από ένα ταπεινό και αγράμματο αλλαντοπώλη. Όντως αυτός εμφανίζεται και τότε οι δύο δούλοι τον πείθουν να αντιπαραταχθεί στο δυναμικό και ισχυρό Παφλαγόνα. Μετά από χυδαίες ύβρεις και φαυλότητες που χρησιμοποιούν οι δύο αντίπαλοι, καταλήγουν μπροστά στον Γέρο-Δήμο να αναπτύσσουν τα "πολιτικά" τους σχέδια και το πρόγραμμά τους. Ο αλλαντοπώλης αποδεικνύεται έξοχος δημαγωγός και ξεπερνάει σε κολακείες τον Παφλαγόνα - Κλέωνα, ο οποίος ηττημένος αναγκάζεται να εγκαταλείψει τον Δήμο. Ο νέος υπηρέτης του λαού με μαγικά φίλτρα κάνει τον Δήμο ζωηρό παλικαράκι κι έτσι το έργο τελειώνει με χαρές και πανηγύρια ώσπου να φανεί ο νέος Σωτήρας του Λαού, όπως γίνεται πάντα.