Στο μέρος που βρίσκεται τώρα η Παναγία η Καστριανή ένας τσομπάνης (βοσκός) είδε μια μέρα μια γίδα (αίγα) του να είναι βρεμένη από νερό. Εκεί δεν υπήρχε νερό. Κοιτάζει καλά να δή που εβράχηκε η γίδα και βλέπει κάτω από ένα σκοίνο μια πηγή, ένα καντήλι που άναφτε και την εικόνα της Παναγίας. Πήρε την εικόνα, το είπε και σε άλλους και ήρθενε να της κτίσουνε εκκλησία πιο ψηλά, μισή ώρα μακριά, σ' ένα μέρος πλατύβωλο. (μέρος ομαλό που έχει χώμα.) Έχτισαν ένα προσκυνητάρι και έβαλαν μέσα την εικόνα. Την νύχτα ο τσομπάνης είδε στο όνειρό του την Παναγιά που του έλεγε να πάη να χτίση την εκκλησία στο μέρος που βρήκε την εικόνα, εκεί στο σκοίνο. Ταχινά (Το πρωί) πάει στο μέρος που είχε χτίσει το εικονοστάσι και είδε πως δεν ήταν εκεί η εικόνα, τρέχει τότε στο σκοίνο και τη βρίσκει εκεί. Την ξανάφερε στο εικονοστάσι αλλά πάλι την ν'υχτα βλέπει την Παναγία να του λέη “Θέλω να μου χτίσετε την εκκλησία εκεί που μ' ευρήκατε. Παέι πάλι το πρωί στο εικονοστάσι και βλέπει οτι η εικόνα είχε φύγει τη νύχτα. Το μέρος εκεί πάνω σε μια άλλη πλάκα εφαινότανε μόνο το ποδάρι της Παναγίας πάνω στην πέτρα. Τότε αποφασίσανε κ' εχτίσανε την Παναγία την Καστρινή στο μέρος που βρίσκεται τώρα. (Ποδάρι της Παναγίας = το λένε και το “τσαρούχι της Παναγίας”, Παναγία η Καστριανή = Ωνομάσθη Καστριανή εκ του ονόματος Καστρί όπως λέγεται η τοποθεσία ήτις είνια απόκρημνος έχουσα όψιν Κάστρου, ή φρουρίου.
This item is provided by the institution :
Academy of Athens
Repository :
Archives of Proverbs and Popular Legends of the Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens
Island
