Ο Θανάσης Απάρτης, αγαπημένος μαθητής του γάλλου γλύπτη Antoine Bourdelle, υπήρξε ένας σημαντικός έλληνες καλλιτέχνης, ο οποίος επέτυχε να δώσει πνευματικό περιεχόμενο και εσωτερικότητα στο έργο του, έχοντας βαθιά γνώση και κατανόηση της αρχαίας ελληνικής τέχνης, της μεσαιωνικής ευρωπαϊκής γλυπτικής και των αντιλήψεων συγχρόνων του δημιουργών. Το έργο του, καθαρά ανθρωποκεντρικό, ξεκινά και καταλήγει στη στέρεη μορφή, καθώς ο γλυπτικός όγκος προβάλλεται ενιαίος, χωρίς εξεζητημένη δεξιοτεχνία που θα μπορούσε να απομακρύνει από το ουσιώδες. Τα στοιχεία αυτά ανιχνεύονται και στον «Κηπουρό», ένα από τα σημαντικά έργα του, φιλοτεχνημένο το 1938. Είναι η προτομή ενός ανθρώπου του μόχθου, τον οποίο ο Απάρτης απεικονίζει με απλά και λιτά μέσα, ενταγμένο στο κοινωνικό του πλαίσιο, καθώς προσπαθεί να αποδώσει την ουσία της υπόστασής του. Ένα δεύτερο αντίτυπο, λίγο μεγαλύτερο και με κάποιες διαφορές κυρίως στα ενδύματα, υπάρχει στο Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων.
(EL)
1 JPEG
