Ο Γιαννουκάκης επηρεάζεται από ρεαλιστικές, εξπρεσιονιστικές και κυβιστικές τάσεις τις οποίας αφομοιώνει δημιουργικά στα χαρακτικά του. Συνδυάζει με προσωπικό τρόπο μεθόδους της χαρακτικής και χρησιμοποιεί, πρώτος ίσως αυτός στην Ελλάδα, ιδιότυπα το χρώμα στη χαλκογραφία. Aπό τα πιο γνωστά χαρακτικά του Γιαννουκάκη, ο μικρός σκεπτικός ψαράς γεμίζει με τη στάση του τη μεγαλύτερη επιφάνεια του έργου και παραπέμπει σε μοτίβα της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής. Στη δεκαετία του `50 ο καλλιτέχνης πρόσθεσε ένα γραμμικό φόντο με τις στέγες δύο εκκλησιών, σχεδιασμένες με αδρές γραμμές, που έρχονται σε αντίθεση με τη λεπτομερειακή χάραξη της μορφής του αγοριού (βλ. την παραλλαγή στον κατάλογο «Tο Παιδί»)
(EL)
1 JPEG
