Ο Γεώργιος Βρούτος διαμόρφωσε την τέχνη του σύμφωνα με το πνεύμα του κλασικισμού, που έφεραν στο Σχολείο των Τεχνών της Αθήνας οι πρώτοι Βαυαροί δάσκαλοι και διεύρυνε τις γνώσεις του μέσα στο κλίμα που επικρατούσε στις Ακαδημίες του Παρισιού και της Ρώμης, όπου συνέχισε τις σπουδές του. Η ιδιαίτερη ενασχόλησή του με την προτομή, παράλληλα με την ανδριαντοποιία και τις συμβολικές-αλληγορικές συνθέσεις, εντάσσεται στη μεγάλη καλλιτεχνική προσωποπλαστική παράδοση της γλυπτικής του 19ου αιώνα. Η Αμαλία-Λάντερερ, σύζυγος του Μιχαήλ Αβέρωφ, απεικονίζεται σε μπούστο ως αρχαιοπρεπής κόρη που φορά χιτώνα με πλούσιες πτυχώσεις που ξεκινούν από τον ώμο. Το έργο ξεχωρίζει για το τεχνικό φινίρισμά του και τη λεπτολόγο επεξεργασία της ύλης στην απόδοση των λεπτομερειών.
(EL)